Ikona Matka Boża Opolska wykonana według tradycyjnej technologii, na desce olchowej o wymiarach 24,5×34 cm, na gruncie kredowo – klejowym. Namalowana techniką tempery jajowej. Złocenie tła wykonane białym złotem na pulment, z efektem postarzenia.
Oryginalna ikona Matki Bożej Opolskiej została namalowana około 1480 roku, na desce lipowej o wymiarach 129 x 92 cm. Jej autorem jest nieznany artysta z kręgu czeskich warsztatów malarskich.
Obraz jest wariantem przedstawienia Matki Bożej typu „hodegetria”. Jest to jeden z kilku typów przedstawień Maryi na ikonach. „Hodegetria” znaczy po grecku: „wskazująca drogę”, „prowadząca”. Takie ikony przedstawiają Maryję, która na lewej ręce trzyma Dzieciątko, a prawą ręką wskazuje na nie. Chrystus zaś prawą dłoń ma ułożoną w geście błogosławieństwa.
Wizerunek Opolski przedstawia taką właśnie Madonnę ujętą w półpostaci, z Jezusem na lewym ramieniu. W prawej dłoni Matka Boża trzyma jabłko. Głowę ma lekko schyloną w stronę Syna, który twarzyczką zwraca się ku Matce, a prawą rączkę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej zaś ręce trzyma księgę Pisma Świętego. Maryja spogląda w kierunku patrzącego na obraz, nawiązując z nim wzrokowy kontakt.
Istotnym elementem i podstawowym warunkiem czci oddawanej Matce Bożej jest naśladowanie Jej cnót i wpatrywanie się w przykład Jej życia. Ona żyła dla Chrystusa i swoich czcicieli do Niego prowadzi. Do każdego kieruje słowa, z jakimi zwróciła się do sług na weselu w Kanie Galilejskiej: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5).
Katedra Opolska – Historia Obrazu
Podobne ikony: Matka Boża